ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΟΙ ΤΑΞΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ?

ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΟΙ Η ΗΓΕΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.

Ολοι μας έχουμε διαβάσει αναλύσεις επί αναλύσεων για την ταξική διάρθρωση της Κοινωνίας οι οποίες σύμφωνα με τον Κ.Μάρξ και τους διαδόχους του συμφωνούν στην ηγετική θέση της εργατικής τάξης η οποία αποτελεί και την πρωτοπορία στους αγώνες για τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της παραγωγής.

Οι αναλύσεις του Κ.Μάρξ προσδιόριζαν με σαφήνεια οτι η επανάσταση, με πρωτοπορία την εργατική τάξη, θα ξεκινούσε απο τις βιομηχανικά αναπτυγμένες χώρες όπου το προλεταριάτο είχε και την αριθμητική πλειοψηφία όπως π.χ. η Μεγάλη Βρεττανία.

Ομως η επανάσταση του προλεταριάτου συνέβη στην αγροτική Ρωσία όπου κατά παρέκλιση των διδασκαλιών του Μάρξ επεκράτησε χάρη στον Λένιν ο οποίος και την επέβαλε διαλέγοντας και την κατάλληλη χρονική στιγμή.

Η Λενινιστική αυτή επανάσταση μοιάζει περισσότερο σε αντιδιαστολή με τις απόψεις του Μάρξ σαν πραξικόπημα που επιβλήθηκε χάριν των ειδικών συγκυριών που ευρίσκετο διεθνώς και εθνικά η Ρωσία.

Ο πρόλογος αυτός μας βοηθάει να θέσουμε το ερώτημα : άν στην αγροτική Ρωσία επέτυχε μιά επανάσταση με μιά εργατική τάξη η οποία βρισκόταν αριθμητικά στα σπάργανα γιατι σε μιά άλλη χώρα να μην πετύχει βασισμένη σε μιά άλλη τάξη όπως π.χ. οι μικρομεσαίοι?

Εχουν όμως οι μικρομεσαίοι ταξική συνείδηση η λόγω του πολλαπλού  κατακερματισμού τους είναι αδύνατον να συντονίσουν τις δυνάμεις τους και να δράσουν συλλογικά?

Από την εποχή του Μάρξ και του Λένιν μέχρι σήμερα τόσο οι κοινωνικές συνθήκες όσο και το κοινωνικό γίγνεσθαι έχουν μεταβληθεί διατηρώντας ωστόσο την κυριαρχία της τάξης των καπιταλιστών στην κατοχή των μέσων παραγωγής.

Ο έλεγχος των μέσων παραγωγής δεν είναι τόσο η κατοχή γαιών η βιομηχανιών παραγωγής αλλά ο έλεγχος αυτών μέσα απο αφανείς διαδικασίες με την δημιουργία τραπεζικών προιόντων τα οποία κατέχονται  απο ανώνυμους καπιταλιστές και δημιουργούν τεράστια λογιστικά κέρδη.

Είδαμε τις απάτες των διεθνών αγορών οι οποίες μέσω των οίκων αξιολόγησης εταιριών η κρατών χειραγωγούν τα μέσα παραγωγής και επιβάλλουν τους κανόνες τους.

Μένει να δούμε την ρευστοποίση των λογιστικών κερδών τους και την μετατροπή τους σε αγαθά της πραγματικής οικονομίας.

Στήν Ελλάδα ο κύριος παραγωγικός κορμός της στρεβλωμένης αναπτυξιακά οικονομίας της είναι οι λέγόμενοι μικρομεσαίοι οι οποίοι και σήμερα παρά τις άοκνες και φιλότιμες προσπάθειες του πολιτικού προσωπικού που εκπροσωπεί το διεθνές χρηματιστικό κεφάλαιο δεν έχουν ακόμη καταστραφεί -διαλυθεί.

Πάντοτε το πολιτικό προσωπικό της Ελλάδας εστηρίζετο στούς μικρομεσαίους οι οποίοι το στήριζαν και απολάμβαναν τα πλεονεκτήματα της στήριξης τους.

Αυτή η διαδικασία παρ’ οτι φαίνεται αντιφατική σήμερα αποτελεί γεγονός των παρελθόντων ετών γιατί αποτελούσε την ικανή και αναγκαία συνθήκη επιβίωσης του κράτους.

Ωσπου έφτασε η ώρα και η μέρα που το πολιτικό προσωπικό της χώρας πήρε την εντολή εκχώρησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας στο διεθνές χρηματιστικό κεφάλαιο το οποίο πλέον δεν χρειάζεται ούτε το πολιτικό προσωπικό ούτε και το εθνικά οργανωμένο κράτος.

Σαν συνέπεια της εκχώρησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας είναι απαραίτητη η αναδόμηση των κρατικών θεσμών και επομένως της της τάξης των μικρομεσαίων οι οποίοι απόλαυσαν ότι απόλαυσαν και τώρα ήρθε η ώρα να εξωντωθούν παραχωρώντας τις υπηρεσίες τους στο διεθνές χρηματιστικό κεφάλαιο.

Η διάλυση των μικρομεσαίων που αποτελούν την αριθμητικά κυρίαρχη τάξη της χώρας θα επιφέρει σε συνδυασμό με την φτωχοποίηση των μισθωτών δημόσιου και ιδιωτικού τομέα την απόλυτη φτωχοποίηση του πληθυσμού της Ελλάδας.

Κάποτε μιλάγαμε γιά την κοινωνία των δύο τρίτων αλλά σήμερα  επιστρέφουμε στην φεουδαρχία όπου μιά δράκα ηγεμόνων θα ευημερεί και οι υπόλοιποι θα δουλευουν για μια χούφτα ρύζι κατα το κινεζικό πρότυπο.

Την ίδια ώρα στις ΗΠΑ ο Ομπάμα διακηρύσσει οτι η μικρομεσαίοι αποτελούν την σπονδυλική στήλη του αμερικάνικου έθνους και γι’ αυτό το λόγο πρέπει να χρηματοδοτηθεί ώστε να αποκτήσει την απωλεσθείσα δυναμική της ανάπτυξη.

Αντίθετα στην Ελλάδα η κυβέρνηση της χούντας των τραπεζιτών αποστερεί οικονομική δύναμη και προλεταριοποιεί την μικρομεσαία τάξη και ταυτόχρονα χρηματοδοτεί τους τοκογλύφους τραπεζίτες με τα λεφτα που κλέβει απο τις λαικές μάζες.

Είναι απαραίτητη πλέον η διαστρωματική οργάνωση των Ελλήνων μικρομεσαίων, οι οποίοι θα διαδραματίσουν ηγετικό ρόλο, με συμμάχους τους εργαζομένους ,τους αγρότες, και τους φοιτητές με στόχο την ανατροπή της χούντας των τραπεζιτων που κυβερνά σήμερα την Ελλάδα.