ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΓΑΛΛΙΑ ΚΑΙ ΙΤΑΛΙΑ-ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ?

Τα μέτρα λιτότητας που πάρθηκαν στην Ελλάδα και η παράδοση των Ελλήνων στο ΔΝΤ αποτελούν μέρος ενός προσεκτικά σχεδιασμένου σεναρίου το οποίο βρίσκεται σε εξέλιξη και πρόκειται να φτωχοποιήση την ελληνική κοινωνία.

Ομως αυτό που μπορεί να παρατηρήσει ένας αποστασιοποιημένος παρατηρητής είναι , εκτός απο την ατομική αγανάκτηση των πολιτών, η απουσία αντίδρασης ικανής να σταματήσει η να ανατρέψει την ροή του σεναρίου, τουλάχιστον μεχρι σήμερα.

Σποραδικές αντιδράσεις κοινωνικών ομάδων που εκδηλώθηκαν αντιμετωπίστηκαν μέσω του κοινωνικού αυτοματισμού και του ξεπουλήματος των συνδικαλιστικών ηγεσιών.Η χλιαρή έως ανύπαρκτη αντίδραση της συνδικαλιστικής τροχοπέδης λειτούργησε και λειτουργεί ενισχυτικά γιά την πολιτική της κυβέρνησης πάντοτε σε αγαστή σύμπνοια με τα κανάλια των εργολάβων μιζαδορων.Η ελληνική κοινωνία πλέον αισθάνεται ανήμπορη να αντιδράση λόγω έλλειψης φυσικής ηγεσίας.Ακόμη και το κόμμα του λαού πέρα από τις κρατικοδίαιτες συνδικαλιστικές ηγεσίες απλώς προβαίνει σε εκδηλώσεις επαναστατικής γυμναστικής και παρελάσεις μεσογειακής δίαιτας.

Αντίθετα στην Γαλλία και Ιταλία βλέπουμε να φουσκώνει ένα τεράστιο απεργιακό κίνημα το οποίο λειτουργεί μαζικά και συντονισμένα με μπροστάρηδες τις συνδικαλιστικές ηγεσίες και το σοσιαλιστικό κόμμα το οποίο συμπαραστέκεται στις λαικές εκδηλώσεις.

Είναι τυχαία αραγε αυτή η διαφοροποίηση που συμβαίνει? Γιατί συγκριτικά τα μέτρα λιτότητας που λαμβάνουν οι κυβερνήσεις της Γαλλίας και της Ιταλίας είναι σταγόνα στον ωκεανό μπροστά σε αυτά που πήρε η κυβέρνηση Παπανδρέου.

Η εξήγηση είναι απλή.

Οι κυβερνήσεις της Γαλλίας και Ιταλίας σε θέματα εσωτερικής πολιτικής χαλάνε την μανέστρα της παγκόσμιας κυβέρνησης και γι αυτό το λόγο το σοσιαλιστικο κόμμα συμπαρίσταται στις λαικές εκδηλώσεις ευελπιστώντας οτι με αυτό τον τρόπο θα ανατραπούν οι κυβερνήσεις αυτών των χωρών ώστε να προχωρήσουν τα σχεδια της παγκόσμιας κυβέρνησης.

Φανταστείτε στην Ελλάδα τα μέτρα αυτά να τα έπαιρνε η κυβέρνηση

του κουρασμένου και οχι

του ταξιδευτή.

Ολα τα συνδικάτα θα ήταν στο δρόμο σε καθημερινή βάση και η κυβέρνηση αυτή θα είχε πέσει σε χρόνο μηδέν.

Συμπέρασμα:Αντιλαικά μέτρα μπορούν να πάρουν μόνον οι λεγόμενες δημοκρατικές κυβερνήσεις οι οποίες ελέγχουν το κρατικοδίαιτο συνδικαλιστικό κίνημα.

Αρκεί να υπενθυμίσουμε οτι δημοκρατική ήταν η κυβερνηση που εκτέλεσε τον Νίκο Μπελογιάννη.Δημοκρατική ήταν η κυβέρνηση που αιματοκύλισε τον λαό της Αθήνας το 1944 και πολλά άλλα παραδειγματα.

Απλά η κυβέρνηση του κουρασμένου δημιούργησε στα μουγγά το νομικό πλαίσιο για να το βρεί έτοιμο και να το επαυξήσει η κυβέρνηση του ταξιδευτή.

Απλά η κυβέρνηση του κουρασμένου φορούσε φύλλο συκής το οποίο αφαίρεσε η κυβέρνηση του ταξιδευτή.

Απλά συμφωνήσαν στην συνάντηση της Βάρκιζας να χάσει ο κουρασμένος και να ανέβει ο ταξιδευτής.

Καί οι δυό στηριζουν την παγκόσμια κυβέρνηση και αποβλέπουν στην διάλυση της κρατικής οντότητας που λέγεται Ελλάδα γιατί και οι δυό ελέγχονται από τα ίδια παγκόσμια κέντρα της παγκοσμιας κυβέρνησης της τραπεζικης χουντας του Ρότσιλντ και του Ροκφέλλερ.

Καί οι δυό χρηματοδότησαν με τα λεφτα του ελληνικού λαού την τραπεζικη τοκογλυφική χούντα, και οι δυό χρησιμοποίησαν στελέχη της ίδιας τραπεζικής χούντας του Λονδίνου, και οι δυό εξαπάτησαν τον Ελληνικό Λαό.

Μόνον που ο ταξιδευτής παράδωσε την Ελλάδα σε μιά συμμορία ξένων μυστικοσυμβούλων που πληρώνονται αδρά γιά να διοικήσουν τους Ελληνες.

Ο εχθρός πλέον του Ελληνα αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά, να έχει όνομα.

ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΞΕΝΗ ΑΚΡΙΔΑ

ΚΑΙ

ΟΙ ΝΤΟΠΙΕΣ ΨΕΙΡΕΣ

ΠΟΥ ΑΝΕΒΗΚΑΝ

ΣΤΟΝ ΓΙΑΚΑ

Εως πότε η Ξένη Ακρίδα
Εως πότε κωφός Βαυαρός
Να γυμνώνει τη δόλια πατρίδα;
Εγερθήτε, αδέλφια, καιρός!

–

Ο πατήρ τον υιόν να σπαράζη
Κι αδελφός αδελφό να κτυπά
Και ο φίλος τον φίλο να σφάζη
Τίνος Ελληνος καρδιά το βαστά ..

–

Εγερθήτε, ω Ελληνες, τώρα
Ας μη χάνωμεν πλέον καιρόν,
Να κρημνίσωμεν ήλθεν η ώρα
Τον κακούργον αυτόν Βαυαρόν!