Ο ΠΡΩΤΟΣ ΓΕΝΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΟΥ Π.Ο.Υ. ΥΠΗΡΞΕ Ο Brock Chisholm
Πεποιθήσεις
Ο Chisholm ήταν ένας αμφιλεγόμενος δημόσιος ομιλητής που παρόλα αυτά μίλησε με μεγάλη πεποίθηση και επέστησε μεγάλη κριτική από το καναδικό κοινό για σχόλια στα μέσα της δεκαετίας του 1940 ότι τα παιδιά δεν πρέπει να ενθαρρύνονται να πιστεύουν στον Άγιο Βασίλη, τη Βίβλο ή οτιδήποτε θεωρεί υπερφυσικό.
Οι εκκλήσεις για παραίτησή του ως αναπληρωτής υπουργός Υγείας διακόπηκαν από το διορισμό του ως εκτελεστικού γραμματέα της ΠΟΥ, αλλά η αντίληψη του κοινού ως «ο πιο διάσημος θυμωμένος άνθρωπος του Καναδά» καθυστέρησε.
Θρησκευτικοί και άλλοι συντηρητικοί συγγραφείς και ομάδες κατηγόρησαν τον Chisholm ότι ήταν μαρξιστής ή κομμουνιστής ή ανατρεπτικός.
[7] [9]Άλλοι τοποθέτησαν τον Chisholm ανάμεσα σε τρεις εξέχοντες ανθρωπιστές που ξεκίνησαν νωρίτερα σημαντικούς οργανισμούς των Ηνωμένων Εθνών: τον Julian Huxley της UNESCO και τον John Boyd-Orr του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας (FAO). [10]
Τουλάχιστον μια συντηρητική γυναικεία ομάδα στη Νότια Καλιφόρνια θεώρησε ότι το Chisholm ήταν το Αντίχριστο. [11]
It was adopted as official US policy by US President Gerald Ford in November 1975. It was classified for a while but was obtained by researchers in the early 1990s.
Ένα παράξενο κόμικ που δημοσιευτηκε με αναθεση για εκδοση από την Ευρωπαϊκή Ένωση το 2012 πρόβλεψε με τρομερή ακρίβεια αυτό που έχει ξεδιπλωθεί σήμερα με την παγκόσμια πανδημία Covid-19. Ωστόσο, σε αυτήν την προπαγανδιστική παρουσίαση της επιδημίας, οι μη εκλεγμένοι παγκοσμιοποιητές γραφειοκράτες σώζουν τον πλανήτη.
Το κόμικ, με τίτλο «Infected», ήταν μια παραγωγή του σκέλους διεθνούς συνεργασίας και ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Δεν προοριζόταν για ευρεία δημόσια κατανάλωση, αλλά για διανομή εντός των θεσμικών οργάνων της ΕΕ. Μόνο μερικές εκατοντάδες κόμικς δημιουργήθηκαν.
Η περιγραφή της ΕΕ για την παράξενη δημοσίευση αναφέρει ότι «Παρόλο που η ιστορία μπορεί να είναι φανταστική, εντούτοις συνδέεται με ορισμένες πραγματικές πληροφορίες».
ΣΑΝ «ΒΟΡΕΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» ΘΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΣΦΟΔΡΟΤΑΤΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΩΝ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.
Ο ΣΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΤΑΡΑΧΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΑΝΗΣ.
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΑΠΟΣΧΙΣΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΩΝΙΑΣ ΟΠΟΥ ΑΠΕΤΥΧΑΝ ΟΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ –ΒΛΕΠΕ ΟΜΠΑΜΑ-ΚΛΙΝΤΟΝ-ΣΟΡΟΣ-ΝΑΤΟ-ΕΕ ΚΑΙ ΤΑ ΥΠΟΛΕΙΜΜΑΤΑ- ΠΡΟΧΩΡΟΥΝ ΣΤΟΝ ΔΙΑΜΕΛΙΣΜΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.
ΟΙ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΑΥΤΕΣ ΕΧΟΥΝ ΣΤΟΧΟ
ΤΗΝ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΡΑΜΠ
Η ΟΠΟΙΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΕΙ ΤΙΣ ΗΠΑ ΣΕ ΕΝΑ ΚΡΑΤΟΣ
ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ «ΠΡΩΤΑ ΟΙ ΗΠΑ».
Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΜΕΣΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΠΟΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΥΕΜΕΝΗ.
ΟΙ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΡΑΜΠ ΠΡΟΣΒΛΕΠΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΝ ΠΥΛΩΝΑ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΗΣ ΔΩΣΕΙ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΕΝΑΠΟΘΕΣΕΙ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΗΣ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΕΠΑΜΦΟΤΕΡΙΖΟΥΣΑΣ ΘΕΣΗΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ.
ΕΑΝ ΟΜΩΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΟΥΝ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΑΠΟΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΣΗΣ , ΠΟΥ ΑΠ ΟΤΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΡΑΜΠ ΧΑΝΕΙ ΤΟ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ.
ΕΙΝΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΟ ΟΤΙ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΚΥΠΡΟΣ ΠΑΡΕΧΟΥΝ ΣΤΗΝ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΡΑΜΠ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΗΣ ΜΕΣΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ.
ΜΙΑ ΑΝΑΤΑΡΑΧΗ ΟΜΩΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΩΝ ΘΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣΕ ΤΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΜΙΑΣ ΕΣΤΩ ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗΣ ΣΕ ΠΡΩΤΗ ΦΑΣΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ Η ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΘΕΩΡΟΥΣΕ ΟΤΙ ΘΙΓΟΝΤΑΙ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΗΣ.
Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΡΑΜΠ ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΘΑ ΟΝΟΜΑΣΤΟΥΝ ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ Η ΑΝ ΘΑ ΜΠΟΥΝ ΣΤΟ ΝΑΤΟ ΜΕ ΔΕΔΟΜΕΝΟ ΟΤΙ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΣΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΙΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΒΑΣΗ
Η ερώτηση όμως θα πρέπει να ειναι διαφορετική ήτοι : «τι γνωρίζουμε εμείς για τον Αμερικανό Πρεσβευτή?».Το βιογραφικό του σημείωμα είναι παγκοίνως γνωστό σε όλους.
Αυτό όμως που πρέπει να προσδιοριστεί είναι το εάν εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Διοίκησης
του Προέδρου Τράμπ η τα συμφέροντα και τα σχέδια των συντελεστών της προηγούμενης του Προέδρου Τράμπ Διοίκησης.
Αυτό αποτελεί και το κλειδί των επικείμενων εξελίξεων στην Ελλάδα.
Ο Geoffrey R. Pyatt είναι ικανότατος διπλωμάτης και διορίστηκε Πρεσβευτής στην Ελλάδα απο τον
Πρόεδρο Barack Obama.
Στην συνέχεια μετά την εκλογή του Προέδρου Τράμπ εκλήθη στην Ουάσιγκτων οπότε και
Υπάρχει ένα ζήτημα για το οποίο το κυβερνον Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) και η κύρια αντιπολίτευση της Τουρκίας, το Δημοκρατικό Λαϊκό Κόμμα (CHP), συμφωνούν απόλυτα : Η πεποίθηση ότι τα ελληνικά νησιά είναι κατεχόμενα το τουρκικό έδαφος και πρέπει να ανακτηθούν.
Η πεποίθηση αυτή είναι τόσο ισχυρή ώστε οι ηγέτες και των δύο κομματων απειλούν ανοιχτά με εισβολή στο Αιγαίο.
Η μόνη διένεξη των δύο κομμάτων σχετικά με αυτό το θέμα είναι ο ανταγωνισμος τους να αποδείξουν ποιο από τα δύο είναι το πιο ισχυρό και πατριωτικό και το οποίο θα έχει το θάρρος να πραγματοποιήσει την απειλή κατά της Ελλάδας. Ενώ το CHP κατηγορεί το κόμμα AKP του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ότι επιτρέπει στην Ελλάδα να κατέχει τουρκικά εδάφη, το AKP κατηγορεί το CHP, το ιδρυτικό κόμμα της Τουρκίας, επειδή επέτρεψε στην Ελλάδα να πάρει τα νησιά μέσω της Συνθήκης του Λωζάννης του 1924, , και της Συνθήκης του Παρισιού του 1947, η οποία αναγνώρισε τα νησιά του Αιγαίου ως ελληνική επικράτεια.
Το 2016, ο Ερντογάν δήλωσε ότι η Τουρκία «εγκατέλειψε» τα νησιά που «υπήρξαν δικά μας» και είναι » σε απόσταση αναπνοής».«Υπάρχουν ακόμα τα τζαμιά μας, τα ιερά μας εκεί», ανέφερε, αναφερόμενος στην οθωμανική κατοχή των νησιών.
Δύο μήνες νωρίτερα, στο «Συνέδριο για τη νέα αντίληψη ασφαλείας της Τουρκίας», ο Ερντογάν δήλωσε : «Η Λωζάννη … δεν ήταν ποτέ ιερό κείμενο. Φυσικά, θα το συζητήσουμε και θα αγωνιστούμε να έχουμε ένα καλύτερο». Στη συνέχεια, τα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης δημοσίευσαν χάρτες και φωτογραφίες των νησιών του Αιγαίου, ορίζοντας τις περιοχές που «ο Ερντογάν λέει ότι δώσαμε στη Λωζάνη».
Για να επιτύχει τον τελικό του στόχο και να αφήσει πίσω του μια κληρονομιά που ξεπερνά εκείνη όλων των άλλων Τούρκων ηγετών, ο Ερντογάν έχει θέσει ορισμένους στόχους για το έτος 2023, την 100ή επέτειο από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας και το 2071, την 1000ή επέτειο του 1071 Μάχη του Manzikert , κατά τη διάρκεια της οποίας οι μουσουλμάνοι Τούρκοι τζιχαντιστές από την Κεντρική Ασία κατέστρεψαν τις χριστιανικές ελληνικές βυζαντινές δυνάμεις στην αρμενική οροσειρά της βυζαντινής αυτοκρατορίας.
Οι προσπάθειες μεμονωμένων χωρών να έχουν πρόσβαση στις περιοχές φυσικού αερίου στο νοτιοανατολικό τμήμα της Μεσογείου καθιστούν την περιοχή πολύ ευάλωτη σε νέες συγκρούσεις και πόλεμο και μπορεί επίσης να οδηγήσουν σε μια διαμάχη εντός του ΝΑΤΟ η οποία θα επηρεάσει την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης θέτοντας σε αμφισβήτηση τον αγωγό EASTMED .
Ο πόλεμος για τους φυσικούς πόρους είναι μεγάλος.
Το πρώτο πρόβλημα είναι η σχέση μεταξύ Κύπρου και Τουρκίας.Η Άγκυρα, η μόνη πρωτεύουσα που αναγνωρίζει τη Βόρεια Κύπρο, αναφέρει ότι όλες οι δραστηριότητες που σχετίζονται με την άντληση φυσικού αερίου στην κυπριακή περιοχή αποτελούν παραβίαση των συμφερόντων της Βόρειας Κύπρου.Ενώ η Τουρκία δεν αναγνωρίζει συμφωνίες μεταξύ Κύπρου και άλλων χωρών σχετικά με το ζήτημα της οικονομικής αποκλειστικής ζώνης (ΑΟΖ) ή αδειών για την εξερεύνηση αερίων στα κυπριακά χωρικά ύδατα, η Λευκωσία έχει την αντίθετη γνώμη.Η Άγκυρα, μέσω του Turkish Petroleum Corporation (TPAO), ισχυρίζεται ότι έχει το δικαίωμα να ψάξει για φυσικό αέριο και πετρέλαιο στα κυπριακά ύδατα και έχει το δικαίωμα να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της εκεί.Η Κύπρος χορήγησε διάφορες παραχωρήσεις σε διάφορες εταιρείες εξόρυξης σε περισσότερες από τις μισές μονάδες (δηλαδή μέρη της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης στις οποίες οι εταιρείες θα μπορούσαν να διερευνήσουν φυσικό αέριο ή πετρέλαιο) που βρίσκονται στην κυπριακή EZZ.Ο Πρόεδρος Erdoğan προειδοποίησε την Κύπρο και τις διεθνείς εταιρείες εξερεύνησης αερίου ότι η παραβίαση των τουρκικών συμφερόντων θα έχει κακές συνέπειες.
Σήμερα, στην γεωπολιτική διαπάλη, χρησιμοποιούνται διάφορα μέσα για την εφαρμογή και επέκταση του «ελεγχόμενου χάους» στις εθνικές οικονομίες και τις κοινωνίες.
Ο πρωταγωνιστής, ο οποίος χρησιμοποιεί το εργαλείο, διατηρεί το «ελεγχόμενο χάος» μέσα στην αντίπαλη χώρα.
Ο Steven Mann, ο αμερικανός εμπειρογνώμονας για την εξωτερική πολιτική, ο οποίος συμμετείχε στην ανάπτυξη σε πολλούς από τους σημερινούς κόμβους «ελεγχόμενου χάους» σε διάφορα μέρη του κόσμου, μιλά ανοιχτά για την χρήση «αυξημένου επίπεδου- ισχυρής διατύπωσης κριτικής» για την πρόκληση «Ελεγχόμενου χάους» με σκοπό την εξασφάλιση και την προώθηση των εθνικών συμφερόντων των ΗΠΑ.
Turkey has been a staunch NATO member for almost 70 years. As it appears, though, Turkey no longer wants to keep its membership in the alliance. This is evidenced by the recent inconclusive visit of US Secretary of State Rex Tillerson to Ankara. Is NATO going to let Turkey go? Turkey is de facto no…
Η «Λέσχη Σαφάρι»: Η μυστική δράση ενός παγκόσμιου δικτύου κατασκοπίας, του Ιωάννη Μιχαλέτου
Ο Turki al-Faisal, επικεφαλής της Σαουδικής υπηρεσίας πληροφοριών από το 1979, δήλωσε σε μια ομιλία του το 2002 στις ΗΠΑ, «Το 1976, μετά το Watergate και τις εξελίξεις που επακολούθησαν τα χέρια των Αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών ήταν κυριολεκτικά δεμένα από το Κογκρέσο. Δεν μπορούσε τίποτα να λειτουργήσει, να σταλούν κατάσκοποι στο εξωτερικό, να πραγματοποιηθούν μυστικές επιχειρήσεις και όλα τα σχετικά. Για να αντισταθμιστεί αυτό, μια ομάδα χωρών ένωσε τις δυνάμεις τους με σκοπό τη καταπολέμηση του Κομμουνισμού και ίδρυσε ένα δίκτυο ανταλλαγής πληροφοριών που ονομάστηκε ανεπισήμως ως το «Safari Club». Το Safari Club συμπεριλάμβανε τη Γαλλία, την Αίγυπτο, την Σαουδική Αραβία, το Μαρόκο, το Ιράν και τις ΗΠΑ. Ιδρύθηκε επίσημα στις 1 Σεπτεμβρίου 1976, από τον Κόμη Alexandre de Marenches, Διοικητή της γαλλικής υπηρεσίας πληροφοριών (SDECE), που ήταν ο κύριος εμπνευστής της ομάδας και ο συντονιστής μεταξύ όλων των εμπλεκόμενων πλευρών. Εκατομμύρια δολάρια δαπανήθηκαν για την υποδομή του δικτύου, την στρατολόγηση στελεχών, κυρίως από τη διεθνή «αγορά» μισθοφόρων όπως και τη δημιουργία δεκάδων επιχειρήσεων και οργανισμών «βιτρίνα». Το δίκτυο λειτούργησε με περιοδικές συναντήσεις μεταξύ των μελών τα οποία ήταν έμπειρα στελέχη από της προαναφερθέντες χώρες. Στη μετέπειτα πορεία του έπαιξε σημαντικό ρόλο σε παγκόσμιας σημασίας γεγονότα όπως την υποστήριξη των Μουτζαχεντίν εναντίον των Σοβιετικών, το σκάνδαλο Ιράν-Κόντρας και πραξικοπήματα στην Αφρική. Σε σύντομο χρονικό διάστημα η λέσχη Σαφάρι μετατράπηκε σε μια παγκόσμια αφανή δύναμη που εξυπηρετούσε ιδιωτικά συμφέροντα μεγιστάνων και πολιτικών μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Η συνεργασία μεταξύ των υπηρεσιών μεταλλάχθηκε σε συνεργασία ατόμων πάνω και πέρα από θεσμούς και κανονισμούς. Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 κινητοποίησε διεθνείς μισθοφόρους που οργάνωσαν πραξικοπήματα στα κράτη της Κεντροαφρικανικής Δημοκρατίας, Κονγκό, Νιγηρίας, Γουινέα και Μαλί, όταν οι κυβερνήσεις των χωρών αυτών επιχείρησαν να εθνικοποιήσουν εταιρείες μεταλλευμάτων και πετρελαίων που έθιγαν συμφέροντα πολυεθνικών ομίλων. Ακόμα και η δολοφονία του Όλαφ Παλμε είχε αποδοθεί στη δράση αυτής της ομάδας λόγω της εμπλοκής του Σουηδικού υπουργείου αμύνης σε λαθρεμπόριο όπλων στη Νότιο Αφρική και παράνομες προμήθειες στην Ινδία που ο δολοφονηθείς Πρωθυπουργός της Σουηδίας είχε ανακαλύψει. Ο Πρόεδρος της Λιβύης Καντάφι είχε επίσης πέσει θύμα δολοφονικής απόπειρας κατά τα φαινόμενα μετά από εντολή της Σαουδικής Αραβίας που ανέλαβε να εκτελέσει η Λέσχη. Παραλλήλως, η Λέσχη με την άνοδο στην Προεδρία του Ρέιγκαν το 1981 και του Μπους στην Αντιπροεδρία, κατάφερε να αποσπάσει την εμπιστοσύνη των δύο αυτών ανδρών που είχαν και οι δύο στενούς δεσμούς με τις πετρελαιοπαραγωγές χώρες και ιδιαιτέρως με τη Σαουδική Αραβία. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να υποβοηθήσουν την είσοδο της Λέσχης σε ένα σύστημα αφανών δικτύων παγκόσμιας εξουσίας που διατηρούν τη δύναμη τους έως και σήμερα. Το Αμερικανικό συντηρητικό ίδρυμα Heritage Foundation αποτέλεσε ένας πρώτης βαθμίδας προγεφύρωμα για την σύσφιξη σχέσεων των αξιωματούχων πληροφοριών των κρατών που συμμετείχαν στη Λέσχη Σαφάρι με το κατεστημένο του Ρεπουμπλικανικού κόμματος. Στη Μεγάλη Βρετανία την ίδια περίοδο ιδρύθηκε το British Freedom Association, με αντικομουνιστική ατζέντα που αποτέλεσε ένα ακόμα προκάλυμμα του «Σαφάρι». Ο ιδρυτής του British Freedom, ήταν επίσης και ο ιδρυτής της γνωστής εκδοτικής επιχείρησης Guinness Book of Records που καταγράφει τα παγκόσμια ρεκόρ. Άλλες οργανώσεις που συγκροτήθηκαν τη δεκαετία του ’80 προκειμένου να προωθήσουν τους σκοπούς του Σαφάρι ήταν: World anti-Communist League, Western Goals, Jonathan Institute, Moonies. Η τελευταία οργάνωση ανήκε στον Κορεάτη παραθρησκευτικό ηγέτη Μουν που κατάφερε να εφεύρει μια θρησκεία συγκρητισμού μεταξύ Χριστιανισμού και Μουσουλμανισμού και να εισχωρήσει στο Αμερικανικό κατεστημένο. Η θρησκευτική του ομάδα τη σημερινή εποχή κατέχει δεκάδες επιχειρήσεις μεταξύ των οποίων την πολύ μεγάλης κυκλοφορίας Αμερικανική εφημερίδα Washington Times. Παραδοσιακά στηρίζει την οικογένεια Μπους αλλά και τους λεγόμενους Νέο-Συντηρητικούς που κατ’ουσία είναι ο εξωτερικός κύκλος των οργανώσεων που συγκροτήθηκαν πριν από δύο δεκαετίες για να στηρίξουν τους σκοπούς της λέσχης Σαφάρι. Η πτώση του Σοβιετικού στρατοπέδου, είχε ως αποτέλεσμα να ατονήσουν οι δεσμοί μεταξύ των μελών της Λέσχης που εν συνεχεία άρχισαν να απομακρύνονται από την ενεργό δράση. Παρόλα αυτά η αλλαγή του παγκοσμίου σκηνικού μετά την 11/9 επανέφερε στην Αμερικανική διοίκηση παλαίμαχα στελέχη ασφαλείας και πληροφοριών που σχετίζονταν με αυτό το δίκτυο και ήσαν ειδικοί σε θέματα κατασκοπίας, επιχειρήσεων αποσταθεροποίησης-σαμποτάζ, πραξικοπημάτων και συγκεκαλυμμένων ενεργειών. Υπολογίζεται ότι άνω των 100 Ισλαμιστών που συνδέονταν με την Αλ Κάιντα δολοφονήθηκαν τους πρώτους μήνες μετά τις επιθέσεις στους Δίδυμους Πύργους σε διάφορα σημεία του πλανήτη, χωρίς αυτές οι ενέργειες να απασχολήσουν τα διεθνή ΜΜΕ. Επιπλέον εικάζεται εντόνως ότι οι αλλεπάλληλες απόπειρες πραξικοπημάτων εναντίον του τέως Προέδρου της Βενεζουέλας Τσάβεζ και της Βολιβίας Μοράλες είχαν ως σημείο εκκίνησης την επανεργοποίηση δικτύων μισθοφόρων και πρακτόρων από ένα μεταλλαγμένο «Σαφάρι κλαμπ». Επίσης αρκετές εκτελέσεις από αγνώστους, διοικητών και ανωτάτων στελεχών υπηρεσιών πληροφοριών σε χώρες όπως το Αζερμπαϊτζάν, Πακιστάν, Λίβανος και άλλες, αποδίδονται στις ενέργειες τέτοιων κύκλων. Εξεγέρσεις όπως αυτή στην πλούσια σε πετρέλαιο επαρχία Κουζεστάν του Ιράν το 2005, μπορεί να χρεωθεί στα παραπάνω δίκτυα ατόμων όπως και οι συνεχόμενες εξελίξεις στο Πακιστάν και η απόπειρα ανατροπής της στρατιωτικής κυβέρνησης της Βιρμανίας στις αρχές του 2008. Η εμπλοκή τους στην «Αραβική Άνοιξη» είναι ενδεχόμενη, κυρίως σε ότι αφορά το Συριακό θέατρο επιχειρήσεων. Τέλος αξίζει να ειπωθεί ότι λόγω της δράσης της Λέσχης στο πλευρό των Μουτζαχεντίν επί Σοβιετικής εισβολής, έχουν μείνει αναπάντητα τα ερωτήματα σχετικά με τις πιθανότητες ορισμένα μέλη αυτής της Λέσχης να ήταν σε γνώση να γνωρίζουν τις ενέργειες του Μπιν-Λάντεν και των μελών της Αλ Κάιντα τους οποίους αυτοί στην ουσία τους κατέστησαν ικανούς να συγκροτήσουν τρομοκρατικές ομάδες.
Περαιτέρω εάν κάποιος λάβει υπόψη του ότι η υπηρεσία πληροφοριών της Σαουδικής Αραβίας αποτελεί παραδοσιακά τον συμπαραστάτη της Πακιστανικής ISI που με τη σειρά του δημιούργησε και συντήρησε το «φαινόμενο» Ταλιμπάν, τότε αυτά τα ερωτήματα φαντάζουν αρκούντως πιεστικά όσο και επικίνδυνα για όσους τα θέτουν δημοσίως και εντόνως. Η κύρια δράση αυτής της Λέσχης ήταν ο λεγόμενος Τρίτος Κόσμος και οτιδήποτε συνδεόταν με την ενέργεια, ιδίως το πετρέλαιο. Εάν και είναι φύση αδύνατον να ερευνηθεί και να διαπιστωθεί με βεβαιότητα η ακριβής δράση της την παρούσα περίοδο, είναι σίγουρο ότι μεσούσης της οχταετίας Μπους, 2000-08, μια έτερη αφανής ομάδα διαδέχθηκε τη Λέσχη Σαφάρι συνεχίζοντας ύστερα τη δράση της σε διάφορα σημεία του πλανήτη. Για ευνόητους λόγους η δημοσιοποίηση περαιτέρω στοιχείων και ονομάτων στελεχών διεθνών υπηρεσιών πληροφοριών και δυνάμεων ασφαλείας που μπορεί να ενέχονται σε μια τέτοια Λέσχη, δεν μπορεί να καταστεί δυνατή στην τωρινή έρευνα. Πάντως σε ότι αφορά και τα Ελληνικά πράγματα, είναι μεγάλης σημασίας να εξακριβωθεί από τους αρμόδιους φορείς κατά πόσο η ασφάλεια της χώρας σε συνδυασμό με κινήσεις της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής μπορεί να επηρεαστεί από τη δράση αυτών και παρόμοιων δικτύων. Η τωρινή εποχή της παγκοσμιοποίησης δίνει περαιτέρω ώθηση στη συγκρότηση υπερεθνικών μορφωμάτων στο τομέα των πληροφοριών που τείνουν να διαφεύγουν από τον έλεγχο των κρατών και των Κοινοβουλίων και ενδεχομένως να υλοποιούν τη δική τους ατζέντα σε μια ποικιλία θεμάτων που θίγουν πανίσχυρα διεθνή συμφέροντα. Όπως προαναφέρθηκε, η συσχέτιση της δράσης της Λέσχης Σαφάρι και των παραφυάδων της με τον έλεγχο των πρώτων υλών και η έντονη επίδραση της ομάδας αυτής από τη Σαουδική Αραβία μπορεί να επηρεάσει και τα Ελληνικά σχέδια, εν υπνώσει ή όχι (Sic) που εντοπίζονται στη διασύνδεση των Ευρασιατικών παραγωγών φυσικού αερίου και των Δυτικοευρωπαίων καταναλωτών. Ακόμα η θέση της Ελλάδος ως κρίσιμο «γεωοικονομικό» κράτος της Ευρωζώνης, εκ των πραγμάτων την καθιστά στόχο για τυχόν σχέδια αποσταθεροποίησης της Ευρωζώνης σε ένα παίγνιο υψηλής πολιτικής μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων με κύρια αιτία την παγκόσμια χρηματοοικονομική κρίση κατά την οποία τα νομίσματα που θα αποδείξουν ότι είναι σταθερά θα έχουν και να ωφεληθούν τα μέγιστα ή το αντίστροφο. Το γεγονός ότι αυτή η σύγκρουση έχει αποφευχθεί έως τη σήμερον δεν σημαίνει ότι η δομική αστάθεια του διεθνούς συστήματος δεν υφίσταται και ότι μπορεί επί μακρόν να συντηρηθεί η τωρινή κατάσταση. Μάλιστα μπορεί να ειπωθεί ότι ο κόσμος βρίσκεται πλέον σε σημείο καμπής σε ότι αφορά τα ανωτέρω. Μεγάλες κρίσεις όπως και πολεμικές συρράξεις που θα αφορούν τη διαφύλαξη των συμφερόντων του ελέγχου των πρώτων υλών, των χρηματοικονομικών αγορών σε συνδυασμό με τη διασύνδεση των δύο προηγουμένων με συγκεκριμένο διεθνές νόμισμα, είναι πιθανές όσο ποτέ άλλοτε. Το μόνο θετικό σημείο είναι ότι στην Ελλάδα δεν υφίσταται οργανισμός ατύπως ή μη που να συνδέεται ευθέως με τα δίκτυα που έχουν περιγραφεί και συνεπώς οι όποιες τυχόν ενέργειες μπορούν να γίνουν μόνο μέσω των γνωστών ανθρωπίνων δικτύων που σχετίζονται με τις επίσημες σχέσεις μεταξύ δύο κρατών. Εν πάση περιπτώσει, είναι χρήσιμο να υπάρχει γνώση για τη δράση αυτών των αφανών υπερεθνικών ομάδων που μπορούν υπό προϋποθέσεις να αποτελέσουν την αιχμή του δόρατος για την πραγματοποίηση επιχειρήσεων αποσταθεροποίησης στην Ελλάδα και ευρύτερα.
μέσω RIMSE: Η «Λέσχη Σαφάρι»: Η μυστική δράση ενός παγκόσμιου δικτύου κατασκοπίας, του Ιωάννη Μιχαλέτου | Radical Islam Monitor in Southeast Europe.
ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ ΕΞΕΛΙΣΣΟΝΤΑΙ ΡΑΓΔΑΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΕΙΔΟΠΙΗΣΗ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΟΤΙ ΘΑ ΕΠΕΜΒΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ.
Οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας κατά του προέδρου της Αιγύπτου Mohamed Morsi που εγιναν σε όλη την Αίγυπτο την Κυριακή 30 Ιουνίου ένα χρόνο μετά αφοτου ο Μορσι ανέλαβε την εξουσία, προσεφέραν δύο εκπλήξεις. Αντί για ένα ξέσπασμα αντι-ισλαμικής οργής, το περιεχόμενο των πανό και τα συνθήματα που κυριαρχησαν στην πλατεία Ταχρίρ του Καΐρου ηταν τα συνθήματα του παν-αραβικου εθνικισμού, του σοσιαλισμού και της ξενοφοβίας, με την οποία ο χαρισματικός Gemal Αμπντέλ Νάσερ κατεκτησε τον αραβικό κόσμο πριν από μισό αιώνα. Η Μουσουλμανική Αδελφότητα που κυβερνα την Αίγυπτο παραμεριζεται απο την Αραβική Εξέγερση και αντιμετωπιζει την πρόκληση μιας νεο-εθνικιστικής αραβικής εξέγερσης, που αναγεται ιστορικα στην περιοδο του Νασερισμου.
Υπήρχαν επίσης και ισχυρα αντιαμερικανικα συνθηματα και εκδηλωσεις αναμεσα στους διαδηλωτες.
Ο Γκαμάλ Άμπντελ Νάσερ (1918 – 1970) ήταν Αιγύπτιος στρατιωτικός, πραξικοπηματίας και πολιτικός, ανέλαβε την προεδρία της Αιγύπτου μετά από πραξικόπημα.
Web Stats
ΝΕΑ ΧΩΡΙΣ ΦΙΛΤΡΟ ΦΕΛΛΟΥ 